بهترین روش برای رهایی از چاقی شکمی

بهترین روش برای رهایی از چاقی شکمی

غدد درون ریز، چاقی شکمی را هنگامی که چربی بیش از حد در شکم و اطراف شکم تجمع می یابد، شناسایی می کند. چنین چاقی ممکن است به نام چاقی مرکزی یا احشایی نیز نامیده شود. این تعاریف برای متخصصان مترادف هستند، اما بین چاقی شکمی و احشایی تفاوت وجود دارد. در مقادیر طبیعی فیزیولوژیکی، این بافت چرب به عنوان نگهدارنده عمل می کند، اما حجم زیاد – چاقی شکمی – بر سلامتی تاثیر منفی می گذارد.

 

همه گیر شناسی یا اپیدمیولوژی

طبق برخی برآوردها، حدود ۳/۲ میلیارد بزرگسال در جهان دارای اضافه وزن و تعداد آن ها در طول ۳۰ سال بیش از ۲٫۵ برابر افزایش یافته است.

 

 

علل چاقی شکمی

علل اصلی بروز چاقی شکمی مربوط به نقض تناسب فیزیولوژیکی، مصرف کالری و مصرف انرژی است. با سبک زندگی غیر فعال، انرژی استفاده نشده به صورت تری گلیسیرید در آدیپوسیت ها (سلول های بافت چربی سفید) تجمع می یابد. در همین حال، مصرف بیش از حد چربی به اندازه غذاهای غنی از کربوهیدرات که سبب چاقی می شوند بالا نیست، چون گلوکز اضافه تحت تاثیر انسولین به راحتی به تری گلیسیرید تبدیل می شود. بنابراین، در مورد عوامل خطر چاقی، سوء تغذیه و عدم فعالیت حرکتی هیچ شکی وجود ندارد.

الکل یکی از علل مشهور چاقی شکم در مردان است. به اصطلاح “هسته آبجو” کالری زیادی را بدون ارزش غذایی واقعی دریافت می کند و هنگامی که رسوبات چربی نمی سوزد این کالری در شکم افزایش می یابد.

اختلال در خوردن یکی از علل اضافه وزن است: بسیاری از مردم عادات غذایی خود را با استرس و عوامل عاطفی درگیر می کنند.

پروتئین آندروژن و پپتید و هورمون استروئیدی، نوروپپتید و انتقال دهنده های عصبی (کاتکول آمین) و تعامل آن ها، گیرنده های وابسته به حساسیت برای واکنش به سیستم عصبی سمپاتیک سبب چاقی شکمی می شود. مشکلات غدد درون ریز به طور ژنتیکی تعیین می شود.

مشخص شده است که کاهش تستوسترون (DHT) توسط غدد درون ریز ، باعث چاقی شکم در مردان می شود. تولید کم استروئید های جنسی به عنوان خروجی، می تواند تعداد گیرنده های یک بافت را افزایش دهد، اما حساسیت گیرنده در بدن، تحریک سیگنال انتقال نوروپسی های هیپوتالاموس و فرآیندهای تنظیم غدد درون ریز کاهش می یابد.

کاهش سریع سنتز استرادیول در تخمدان ها معمولا بعد از یائسگی باعث چاقی شکم در زنان می شود. در نتیجه، نه تنها کاتابولیسم بافت چربی قهوه ای، بلکه  توزیع آن در بدن نیز تغییر می کند.  در این مورد، BMI طبیعی با چاقی شکمی اغلب دیده می شود. چاقی که سطح هورمون جنسی زن را کاهش می دهد باعث تشویق تخمدان پلی کیستیک می شود. علاوه بر این، عوامل خطر ابتلا به چاقی عامل های کم کاری تیروئید است. کمبود تیروئید نقش کلیدی در متابولیسم کلی بدن (سنتز شده توسط غده هیپوفیز) تیروکسین و هورمون تحریک کننده تیروئید دارد.

چاقی شکم در زنان بعد از زایمان باعث افزایش وزن بیشتری نسبت به بارداری می شود (این در حدود ۴۳٪ از زنان باردار معمول است). از چاقی و افزایش وزن قبل از بارداری، به خصوص در در برابر سطح بالایی از پرولاکتین در خون (تولید شده در طول شیردهی و تحریک تبدیل گلوکز به چربی ) حمایت می کند. چاقی شکم بعد از زایمان، ممکن است سبب سندرم شیهان، که با خونریزی شدید در طول زایمان و آسیب به سلول های هیپوفیز همراه است باشد.

در میان تغییرات پاتولوژیک غدد درون ریز، عوامل خطرناک زیر برای تجمع چربی در حفره شکم مشخص شده است:

• افزایش سنتز هورمون  آدرنوکورتیکوتروپین (ACTH) توسط غده هیپوفیز و کاهش تولید سوماتوتروپین ، بتا و گاما و لیپوتروپین ها
• کاهش تولید هورمون گلوکاگون  (تجزیه تری گلیسیرید در سلول های چربی – تحریک لیپولیز)، افزایش سنتز انسولین توسط پانکراس.

 

علائم چاقی شکم

علائم اصلی چاقی شکم: انباشت چربی در شکم و افزایش اشتها ممکن است باعث ایجاد احساس سنگینی در معده شود. و در درجه اول چاقی ، اولین علائم (BMI 30-35) خود را با افزایش در شکم ظاهر می کند. مقدار بیش از حد چربی احشائی، باعث کاهش فعالیت فیزیکی ، تپش قلب، ورم و تعریق، تولید گاز روده (گاز معده)، فشار خون و تنگی نفس می شود.

همچنین سطح تری گلیسیرید، LDL و گلوکز خون ناشتا افزایش می یابد.

 

عوارض

چربی اطراف حفره شکم، فعالیت متابولیک قابل توجهی را نشان می دهد: اسیدهای چرب، سیتوکین های التهابی و هورمون ها را آزاد می کند که در نهایت باعث عواقب و عوارض جدی می شود.

چاقی مرکزی با یک خطر آماری بالاتر مانند بیماری های قلبی عروقی، فشار خون بالا، مقاومت به انسولین و دیابت نوع ۲ غیر مرتبط با انسولین همراه است.

آپنه انسدادی خواب و توسعه آسم مرتبط با چاقی شکم است. (چاقی، حجم ریه را کاهش می دهد و راه های تنفسی را مختل می کند)

چاقی شکم، باعث اختلالات در چرخه قاعدگی می شود و باعث ناباروری می شود. و اختلال در نعوظ یکی از عوارض چاقی شکم در مردان است.

مطالعات اخیر تایید کرده است که حجم زیادی از چربی احشایی، صرف نظر از وزن کلی با افزایش خطر ابتلا به زوال عقل و بیماری آلزایمر همراه است.

 

درمان چاقی شکمی

• درمان اصلی چاقی شکم، کاهش کالری از رژیم غذایی و ورزش برای سوختن انرژی انباشته شده است.
• بعضی داروها برای درمان دارویی استفاده می شود.
•  مصرف ویتامین ها، به خصوص ویتامین PP (اسید نیکوتین) توصیه می شود.
• ورزش درمانی ممکن است با ساده ترین راه انجام شود: پیاده روی حداقل ۶۰ دقیقه در روز. سوختن کالری خوب، دوچرخه سواری، بدمینتون، تنیس، اسکواش، ایروبیک.
• شما همچنین باید تمرین های ویژه ای را برای کاهش چربی شکم  انجام دهید. اصلی ترین مورد ورزش منظم است

برای مقالات بیشتر به سایت دکتر کابلی مراجعه کنید.

منبع:چاقی شکمی